23 ماهگی رادینم

رادینم ، همه زندگی من 23 ماهه شدنت مبارک.

دو هفته ای می شه که دیگه اکثر وقت ها در اتاق خودت تنها می خوابی ، البته تا خوابت نبره من باید کنارت باشم  وشب ها هر وقت بیدار می شوی صدایم می زنی ، من هم سریع پیشت میام تا دوباره بخوابی.

این روز ها کارهای خطرناک زیاد انجام می دی ، که من وبابایی باید ساعت ها در شوک کارهای شما باشیم ، فکر می کنم فرشته ها مواظبت هستند که خدا رو شکر به خیر می گذره.

امروز پله آهنی که بابایی برای تنظیم پرده آورده بود در چند ثانیه  انداختی ، من که خشکم برد فکر کردم الانه که..............اما خدا رو شکر در فاصله چند میلیمتری از کنارت فقط به پاهات خورد.

هر وقت پارک می برمت همه به خاطر حرف زدن زیبایت تعجب می کنند و ازم می پرسند پسرت چند سالشه ؟

بعضی وقت ها چیزهایی می گی که من هم خودم تعجب می کنم ، که از کجا یاد گرفتی؟؟؟

الهی که من قربونت برم ، همه زندگی من شدی رادینم.

اینم یکی از شاهکارات که با یک پا رو ی محافظ تختت می روی!!!

اینجا هم مثلا خوابیدی (که می گی : رادین خوابش میاد)

اینجا هم پ با بابایی پشت بام خونه رفتی.

اینم رادین وپانیا کوچولو خونه مادریزرگ من