44 روزگي پسرم

رادينم عزيز دلم

ببخشي دير دير ميام به وبلاگت تا خاطراتت رو بنويسم آخه نمي دوني چقدر سرگرميم زياد شده.

زمان خيلي زود مي گذره ودر اين مدت خيلي زود صبح ، شب شده ومن فقط باشما بودن رو تجربه مي كنم  .

گاهي وقت ها حتي وقت نمي كنم غذا درست كنم.

گل پسرم 4 روز پيش يعني شنبه 40 روزت رو به سلامتي تمام كردي و حمامت داديم وبه قول معروف آب چهلم شمارو ريختيم.

همون روز به مركز بهداشت بردمت كه خدا روشكر رشدت خوب بود ووزنت 4كليو 700 گرم و قدت 54 سانتي متر شده بود. 40 روز اول كه پسر خيلي خوبي بودي اما از همون شب يكم بي قرار شدي كه ديروز از صبح تا شب بي قرار بودي . ماماني وقتي گريه مي كردي وبه من نگاهي معصومانه مي كردي بند بند وجودم آتيش مي گرفت ومن تحمل نمي كردم واشك چشمانم سرازير شد آخه مادري هر كاري مي كردم آروم نمي شدي ومن دست تنها بودم..

 نميدونم چرا وقتي خوابت مياد حتي شير هم نمي خوري وكلي بيقراري مي كني البته پسرم وقتي بابايي اومد بغلت كرد آروم شدي انگار دلت براي بابايي تنگ شده بود(اي ناقلا)

 اميد وارم ديگه اينطور روزي پيش نياد ومن هميشه آرامشمت رو ببينم.

راستي حسابي داري دل ماماني وبابايي رو مي بري خيلي شيرين شدي وديگه گاه گاهي برامون لبخند هاي زيبايي مي زني كه كلي كيف برات مي كنيم.

مي دوني زيباترين لحظه اي كه ميتونم در كنارشما پسرم احساس كنم زماني هستش كه بهت شير مي دم وشما هم اروم شير مي خوري وبهم نگاه ميكني اون لحظه فقط مي تونم خدا رو به خاطر فرشته نازم كه بهم هديه كرده شكر كنم.

 مادري من عاشق بوي تنت هستم.

عاشق لحظه هايي هستم كه ساعت ها به چشمام خيره مي شي.

ماماني من بي نهايت دوست دارم وعاشق لحظه لحظه با شما بودنم.